نجات مؤمن یا غرق شیطان!

اولین مراسم مذهبی بزرگی بود که شرکت می کردم

اولین روحانی معروفی بود که از نزدیک می دیدم

حــرفای عمق داری اونشب زد!

فک کنم از اون ســال تا الان  5-6 سالی می گذره

اما هنوز که هنوزه تو ذهنم مرورش می کنم

میگفت:

«کمک کردن فی النفسه ایرادی نداره،اگه کسی و خواستی از بی راهه نجات بدی یا از باتلاق گناه نجات بدی مواظب باش دستت  که تو دستش گره خورد پاهات سُر  نخوره! ، نشی گناهکار،نری خودت تو بی راهه ها! »

همیشه آویزه گوشمه این حرف!

من تا یه جایی نجاتش میدم! اما وقتی شنا بلد شد،دیگه بهش تذکر نمی دم!

بعضیا دوس دارن غرق شن!

غرق تو گناه

غرق تو شهوت

غرق تو حسادت

غرق تو لجبازی

و و و و ...

 

کسی که بخواد انجام نده گناه و انجام نمی ده!

آقایون مرشد! از یه جـــــایی به بعد طرف لج می کنه!

یا حق

تلخی قهوه یا شیرینی قند چــایی؟

پست های من بیشتر تو تفکراتم کلید میخورن

مثل این پست!

این پستی رو که دارم مینویسم و احتمالا تا انتها برسه به دلم خواهد نشست

چــایی رو تعارف کرد سمت من!
برداشتم و با یه قند کنار نعلبکی،گذاشتمش روی میز
آدم رو به روی من داشت قهوه تلخ میخورد و من چــآیی رو شیرین با قند!
آدم رو به روی من با یه اخم با لذت قهوه تلخ ش و می نوشید و من با شیرینی قند دل بهم زن چاییم و مینوشیدم!

دارم ب این فکر می کنم آدم های تلخ و با یکم تندی و تلخی اخلاقش ون میشه با لذت تحملشون کرد!
چون اون لذتش، لذت صداقت و تلخیشون برای اینه که حرف حق برا همه مون تلخ ـــه!

اما شیرینی، دل و بهم میزنه مثل دروغ شیرینی که ممکنه نزدیک ترین فرد  تو زندگیت بهت بزنه تا جایگاهش و پیش تو حفظ کنه!،

گرفتی چی می خوام بگــــم؟

یا حق

باطن حق!

دارم به این فکر می کنم
ک یه سری از حرف ها به سایز  وجودی ــِـ بعضی  از آدم های اطرافت نمیاد
حرف حق و درست و از کسایی باید شنید و قبول کرد که  وجود باطنی شون هم سایز اون حرف باشه...
.
.
.
این روزا حرف حق از دهن کسی ک از گزینش دلم رد شده رو قبول نمی کنم

استادم یه جمله داره ب نام دستکش مخملی رو دست چدنی

اول نیت طرفت و بشناس بعد حرف حق و ازش قبول کن!

حرف حق از دل مرده شیطانیت می کند...

والسلام

من مــقــلــد اســـتــادم هــســتــم
ســــــــایــــه اســـتـــادم مـــســـتــــــــدام....