نجات مؤمن یا غرق شیطان!
سه شنبه, ۲۸ بهمن ۱۳۹۳، ۰۸:۳۸ ب.ظ
اولین مراسم مذهبی بزرگی بود که شرکت می کردم
اولین روحانی معروفی بود که از نزدیک می دیدم
حــرفای عمق داری اونشب زد!
فک کنم از اون ســال تا الان 5-6 سالی می گذره
اما هنوز که هنوزه تو ذهنم مرورش می کنم
میگفت:
«کمک کردن فی النفسه ایرادی نداره،اگه کسی و خواستی از بی راهه نجات بدی یا از باتلاق گناه نجات بدی مواظب باش دستت که تو دستش گره خورد پاهات سُر نخوره! ، نشی گناهکار،نری خودت تو بی راهه ها! »
همیشه آویزه گوشمه این حرف!
من تا یه جایی نجاتش میدم! اما وقتی شنا بلد شد،دیگه بهش تذکر نمی دم!
بعضیا دوس دارن غرق شن!
غرق تو گناه
غرق تو شهوت
غرق تو حسادت
غرق تو لجبازی
و و و و ...
کسی که بخواد انجام نده گناه و انجام نمی ده!
آقایون مرشد! از یه جـــــایی به بعد طرف لج می کنه!
یا حق
